Konfederacja warszawska 1704 r.

Zawiązana 16 lutego 1704 r. w Warszawie w obliczu postępów wojsk szwedzkich w Polsce przez przeciwników rządów króla Augusta II. Do jej przywódców należeli prymas Michał Radziejowski, wojewoda poznański Stanisław Leszczyński, marszałek konfederacji wielkopolskiej Piotr Bronisz, Hieronim Lubomirski. Konfederaci, uznając się za władzę Rzeczypospolitej przystąpili do rozmów w sprawie zawarcia pokoju i sojuszu ze Szwecją. Pod naciskiem generała szwedzkiego Arvida Horna ogłoszono bezkrólewie, doprowadzając do sejmu elekcyjnego, na którym 12 lipca 1704 r. obwołano królem Stanisława Leszczyńskiego.

Zobacz: K. Jarochowski, Dzieje panowania Augusta II od wstąpienia Karola XII na ziemię polską aż do elekcyi Stanisława Leszczyńskiego (1702-1704), Poznań 1874.